متن کامل تعزیه درویش کابلی (بخش دوم)
تعزیه شهادت درویش کابلی نسخه ی قزاآن قمصر کاشان متعلق به 150 سال پیش درویش کابلی: ندانم آه که این ناله و فغان از کیست صدای ناله ندانم من ای خدا از کیست خوش است کاسه ی کشکول خود پرآب کنم روم به یاری این قوم دل کباب کنم. «امام حسین(ع) به طرف طفلان می‌آید و درویش او را می‌بیند» درویش کابلی: ایا جوان و شه لافتی، سلام و علیک نشان و مظهر مهر خدا، سلام و علیک امام : هزار بار علیک السلام ای درویش آفرین برتو خوش مرام ای درویش بگو برای چه در اضطرابی ای درویش برای کیست کشکول آبی ای درویش درویش کابلی: من از ممالک هندم زکابل و کشمیر روم زبهر طواف علی خیبرگیر من از عجم به عرب راه ها بپیمودم به شوق شاه نجف لحظه ای نیاسودم نصیب، راهی این وادی خرابم کرد صدای العطش کودکان کبابم کرد زجای جستم و کشکول خود نمودم آب بگیر آب زمن ای غریب سینه کباب امام : آه ای درویش آتشم اندر تن است آنکه گوید العطش ، طفل من است ما به آب تو نداریم احتیاج نیست بر تقدیر این گردون علاج آب را بر خاک ریز و با شتاب کن نظر روی زمین، دریای آب درویش کابلی وقتی به زمین نگاه می کند، دریایی از آب می بیند. درویش کابلی: شوم فدای تو ای پادشاه تشنه لبان تو کیستی که چنین معجز از تو گشته عیان؟ تو کیستی که زلفظ تو سنگ شد گوهر تمام روی زمین آب بینم ای سرور. مگر به حیدر کرار نسبتی داری مگر به آن شیر یل، قرابتی داری؟ گو برای من که از نسل کدامین سروری؟ گو که را اندر صدف ای شاه یکتا گوهری امام : بدان درویش آن شاهی که تو دم می زنی از وی نمودی این همه راه دراز و دور هر دم طی بود آن شاه اژدر در، من دل خسته را بابا منم فرزند آن حیدر که خوانی مدح او هر جا درویش کابلی: من به قربان جمالت ای تو مولا زاده ام من فدای بی کسی ات ای آقا زاده ام گو به من آیا مگر عباس نام آور تویی؟ بازوی شیرخدا عباس شیرنر تویی؟ امام: زدی آتش به جان بی قرارم بدان کشتند عباس رشیدم دو بازویش بریدند از تن او به خاک تیره گشته مسکن او درویش کابلی: چیست پس نام شما قربان نامت ای جناب؟ کن بیان نام شریفت زودتر برگو جواب امام : من پاره زخنجر و سنینم من کشته کربلا حسینم من بی کس و دور از دیارم در دشت بلا کسی ندارم کشتند پسر و برادر من عباس رشید و اکبر من خواهی که بدانی ام چه بگذشت بنما نظری میان انگشت. (ادامه دارد...)
نویسندگان وبلاگ :
احمد فرهنگ (@)[0]
محمد خاکی (@)[0]
حمید رضا مجیدی پور (@)[0]
شهدا زنده هستند و در نزد خدای متعال رزق و روزی می خورند. وجه مشترکی که با ما دارند این است که می توانند در دنیای ما شناخته شده باشند و یا اینکه غریب و ناشناخته باقی بمانند. شهید حسن خاکی،یکی از شهدای غریب ماست و بنا به دلایلی با شهید گمنام حکم یکسانی یافته است. پدر و مادر بزرگوارش به او پیوسته اند و هم اکنون پرونده اداری او دربنیادشهید ازنا(سربند) استان لرستان نگهداری می شود. مزار شریفش نیز در گلزار شهدای کاشان است. هیچ اثری از او در سایت های مربوط به شهدا دیده نمی شود. من شخصاً همه را زیر و رو کرده ام و به چیزی دست نیافته ام.اتفاقی در هیجدهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در اردیبهشت ماه 1384 به غرفه ی مرکزی بنیاد شهید برخوردم. در آن جا رایانه ای بودکه مشخصات کلی همه شهدا را در بر داشت. از سر کنجکاوی اسم شهید حسن خاکی را وارد کردم و به یک سری اطلاعات کلی از وی دست یافتم که با گستردگی بیشتری دربخش شناسنامه ی شهید در این وبلاگ قرار داده ام. حال تصور کنید،چنانچه مقرر باشد که از طرف بنیاد شهید ازنا برای او یادمان و مراسمی گرفته شود،لطف این کار در آن است که خانواده اش حضور داشته باشند پدر و مادرش که نیستند،بقیه ی فامیل نیز مهاجرت کرده اند.نتیجه آنکه در ازنا یادی از این شهید نمی شود. بنیاد شهید کاشان نیز بعید است در این زمینه قدمی برداردچون در نظام اداری در جایی که مدارک و پرونده و سابقه ای وجود ندارد،مسؤولیتی هم متوجه آن سازمان نیست.درکاشان خانوده های خاکی، مجیدی پور، خشایی، رضایی، قاسمی، صادقی ، حسن پور، فرهنگ، دیدار، باتمانی، اسماعیلی، زارعی و...به صورت سببی و یا نسبی با او نسبت یافته اند. شاید بسیاری از جوانان و افراد کم سن و سال فامیل او را نشاسند. من نیز تا سال 1359 که در کاشان بودم این شهید را گاه به گاهی که با پدر بزرگوارش از روستای روغنی خمین به کاشان می آمدند، زیارت می کردم. بعد از این تاریخ، برای خدمت فرهنگی به سیستان و بلوچستان مهاجرت کردم و دیگر توفیق زیارت او نصیبم نگردید. گفتنی است که هر وقت به کاشان می آمد بیشتر در منزل ما مستقر می شد و به همین سبب تعدادی عکس یادگاری از او داریم که در این وبلاگ از آن ها استفاده می شود.روحش شاد!(احمد فرهنگ)
- پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار
سدید کاشان
رهسپاریم باولایت تا شهادت
برادران شهید هاشمی- مهدی افشار
یامهدی
خاطره های علوم و فنون دریایی خرمشهر
ابیازن زادگاه من
عمو همه چی دان
««««««« کارنامه »»»»»»»
دهکده کوچک ما
اسرا
مردان خدا (شهدای دارالمؤمنین کاشان)
سروده های جدی عباس خوش عمل
سید رضا محمدی نوش آبادی
جاده خاطره ها
سروده های احمد فرهنگ
خادم الشهداء
|
|
